ولادت : 1248ق. محل ولادت: آذربایجان وفات : 1322ق . محل دفن : نجف محل تحصیل: شربیان ، تبریز، نجف اساتید: حضرات شیخ مرتضی انصاری ، سید حسین کوه کمره ای ، میرزا محمد حسن شیرازی و... شاگردان : سید علی قاضی طباطبایی، سید محمد حجت کوه کمره ای و.... تالیفات : حاشیه بر رسائل و مکاسب شیخ مرتضی انصاری و.... این عالم وارسته علاوه بر توان بالای علمی ، در مکارم اخلاق ، دلسوزی نسبت به بینوایان و اکرام سادات زبانزد بود . پس از رحلت سید حسین کوه کمره ای ریاست حوزه علمیه را بر عهده گرفت امام همواره در فقر می زیست . از علامه طباطبایی نقل شده است : گروهی توطئه کردند و روش عرفانی و الهی و توحیدی مرحوم آخوند ملا حسینقلی همدانی را به باد انتقاد گرفته در عریضه ای به مرحوم شربیانی نوشتند که ملا حسینقلی همدانی روش صوفیانه در پیش گرفته است . مرحوم شربیانی نامه را مطالعه فرمود و قلم را برداشته زیر نامه نوشت کاش خداوند مرا مثل آخوند صوفی قرار بدهد. او با مسافرت های خود به امام زاده های واجب التعظیم شیعیان را متوجه این وظیفه ولایی کرد و با تاکید به تعطیل کردن مغازه ها و راه انداختن دسته عزاداری این سنت حسنه را بنا نهاد. آیت الله بهجت می فرمود ایشان خیلی حلیم بود. اگر به کسی چیزی هم نمی داد طرف با رضایت از پیش ایشان می رفت . زمانی می خواست از کوفه به قصد زیارت کربالا برود طلا محتاج دور او را گرفتند و ایشان هم هر چه داشت به آن ها داد . فقط مقداری برای هزینه راه برای خود برداشت و با ملاطفت به طلاب گفت : اگر خدا برساند باز هم می دهم ! خادم آقا گفت : آقا به این ها خشم کنید تا بروند. ایشان فرمود چه کنم خشمم نمی آید سال ها پس از فوت این مجاهد نستوه در 1357ق دولت عراق تصمیم گرفت راه هایی را که در اطراف حرم مطهر برای دفن اموات در نظر گرفته شده بود مسدود کند . در این عملیات اجساد تعدادی از علما ظاهر شد و ازآن جمله پیکر شریف آیت الله فاضل شربیانی بود که بعد از 35 سال هیچ تغییری در آن پدید نیامده بود . بار دیگر در 1382ق. هنگام مرمت قبور، جسد مطهر ظاهر شد که در آن وقت شصت سال از رحلت ایشان می گذشت و هنوز پیکر مطهرشان سالم مانده بود .